Jong en oud, samen en alleen, thuis en onderweg: het spelen van (online) games zien we steeds meer en overal terug in onze samenleving. Het is écht iets van nu. Maar er kleven ook flink wat negatieve connotaties vast aan games. Is het niet gewoon dom vermaak? Of zinloos en gewelddadig? Slecht voor kinderen? Dit bespreekt Milledoni met Vera, een expert op het gebied van games. En we stellen haar de vraag: zijn games een kado of een kadon't?
Wat maakt jou een expert op het gebied van games?
'Ik heb Game Studies gedaan tijdens mijn universitaire bachelor, en ben op dit moment bezig met een opleiding Game Graphics bij de Digital Arts and Entertainment studie in Kortrijk, België. Ik heb in deze tijd games vanuit verschillende invalshoeken bekeken - van gender tot cultureel en educatief tot psychologisch ondersteunend. Vandaag de dag wordt de potentie van games zeker gezien én gebruikt. De game sector is enorm gegroeid sinds het begin.'
Wat vind je zo bijzonder aan games?
'Ik heb ze als kind altijd al leuk gevonden, en zeker ook om samen met vrienden te spelen. Of het nou in mijn jonge jaren op www.spele.nl was, of met mijn Nintendo DS. Ik hield vooral van puzzelgames. Daar ging het om het kraken van problemen, waardoor je het gevoel kreeg dat je echt verder kon komen met een spel.'
Welke games speel je zelf graag?
'Vooral games met een goed verhaal trekken mij aan, waarin ik mij kan verplaatsen. Denk bijvoorbeeld aan Horizon: Zero Dawn. Hier identificeer ik mij enorm met de (vrouwelijke) hoofdrolspeler van het spel. Ze is cool. Daarnaast houd ik ook enorm van games die mij emotioneel raken, zoals Journey en Abzu. Een belangrijk element voor mijn spelervaring is de esthetiek en het oog voor detail. Dit voegt enorm toe aan het overbrengen van een bepaalde beleving op de speler. En dit is essentieel. Ook in alle games die ik net heb genoemd komt dit terug.'
Horizon: Zero Dawn
'Ook The Witness moet genoemd worden, een fantastisch 3D puzzelspel, waar je op een nieuwe manier in die 3D space puzzels leert op te lossen. Ik denk ook dat we veel kunnen verwachten van Virtual Reality, het verzorgt een nieuwe manier van creatief denken die je in het dagelijks leven misschien niet zo snel tegenkomt.'
Hoe ervaar jij het zelf om games cadeau te doen?
'Soms is het lastig omdat games heel tijd consumerend kunnen zijn, zeker de wat grotere spellen, en niet iedereen er altijd even veel tijd voor heeft. Het is belangrijk om te weten dat de ontvanger de juiste hardware heeft. Oftewel: een goede computer of spelcomputer zoals een PlayStation. Toch blijft het leuk om te geven. Zeker als je het daarna samen kunt spelen. Een ideaal voorbeeld van een multiplayer game zijn Lovers in a Dangerous Spacetime en Unravel 2. Deze games hebben een hele innovatieve manier van multiplayer en het gezamenlijk oplossen van problemen binnen een gamewereld. Communicatie is bij deze spellen uitermate belangrijk! Je bent heel actief interactief met elkaar bezig, ook buiten het spel. Dit soort games zijn vooral leuk om te geven aan een vriend of vriendin die je een lange tijd niet hebt gezien. Een ideale manier om weer bij elkaar te komen en samen te gamen.'
Vind je games een goed cadeau? Waar hangt dat van af?
'Het is goed om je te realiseren dat er verschillende games zijn voor verschillende mensen. Zo zijn er ook meer dan genoeg games die mij níet gelukkig maken, zoals hele competitieve of gewelddadige games. Daarom is het belangrijk, zeker als het om wat jongere kinderen gaat, om te kijken aan wie je de game geeft. Het is tegenwoordig heel makkelijk om spelletjes te vinden waar een kind plezier aan heeft - of het nou op de iPad is of een andere console. Maar ik denk dat het veel moeilijker is voor kinderen om zelf een spel te kiezen dat meer te bieden heeft dan alleen maar een highscore. Deze games zijn er wél. Zo leert een kind door het spelen op een educatieve manier, zonder dat ze dit doorhebben overigens, toch nieuwe inzichten.'
'Ook kinderen die moeite hebben met sociale vaardigheden kunnen heel veel baat hebben bij games waarbij je echt moet samenwerken. Dit weerlegt het stigma rondom games dat ze juist antisociaal zijn, en dat kinderen er eenzaam van worden. Dat hoeft niet waar te zijn en belemmert hun sociale leven niet áltijd. Heel veel spellen eisen juist dat je zowel offline als online met elkaar communiceert, leert om te gaan met verlies en het evenwicht vindt in zo een relatie.'
En wat zijn nou je ultieme game tips?
'Voor kinderen vanaf 7 jaar denk ik aan Never Alone, Abzu, Lovers in a Dangerous Spacetime, Journey, Unravel 2 en Samorost 3. Dit is wel relatief, want sommige kinderen kunnen schrikken van bepaalde visuele beelden. Let daar dus altijd goed op. Voor (jong)volwassenen zijn al deze games trouwens ook leuk, maar daarbij komt dan ook nog The Witness en Horizon: Zero Dawn - die iets duurder is.'
'Mijn laatste tip: als je iemand een game geeft moet je uiteraard weten op welk platform hij of zij speelt. Mocht je dit niet weten, en het een beetje tricky vinden om er achter te komen wat iemands technische limitaties zijn, geef dan een 'lichte' game. Oftewel, een game die niet ál te zwaar is voor een normale computer. Samoros 3 is hier bijvoorbeeld goed voor, dit kan je gewoon op Steam [een distributieplatform voor online games, red.] kopen. Het is trouwens ook een leuk idee om het spel via Steam aan te schaffen, en het via dat platform aan iemand te schenken. Dit is geen tegoedbon! Vraag desnoods een beetje rond, kijk wat je nodig hebt, en wat de iets zwaardere games zijn. Zo is het geven van een game en hartstikke leuk en persoonlijk cadeau.'
